عشق
معشوقه

بیشتر از هر روز دیگه ای دلم برات تنگ شده دنبال یه بهونم که دوباره ببینمت چون اون برق چشمات اون لبهای رویایت منو دیوونه میکنه واقعا عاشق تو بودن لذت داره مخصوصا وقتی ازت دور میشم عشق هم یعنی همین که دلت برای معشوقت بتپه حالا فرق نمیکنه اونیکه دوسش داری زشت باشه خوشگل باشه ، بد باشه، خوب باشه،

مهم اینه که اون تو ذهن تو بهترین آدم دنیاست اونو با هیچ چیز و هیچ کس عوض نمیکنی قبل از اینکه عاشقش بشی اونو یه جور دیگه میدیدی اما حالا وقتی اسمشو میشنوی قلبت میلرزه انگار یه اسمی که هزار سال تو گوشت  صدا میزدن رو شنیدی دائم چشمت به گوشیته شاید زنگ بزنه پیام بده ، با هر زنگ گوشیت هزاربار میمیری و زنده میشی واقعا عشق قشنگه و قشنگتر اینکه بهم نرسین به پای هم بسوزین زره زره آب بشین به خدا قشنگه خیلی قشنگه عشق یعنی این یعنی اینکه نمیشه توصیفش کردیعنی اینکه قلمم ذهنم مغزم کم میاره جلوی تو دیگه نمیتونم از تو چیزی بگم وآخرین جملم اینکه که دوست دارم حتی اگه تو ندونی

                                                                                                                              H.H

28/12/  1390              

این مطالب رو من خودم از ته قلبم مینویسم و از هیچ جایی کپی نکردم  امیدوارم که خوشتون اومده باشه هر نظری دارین بزارین اگه نظر ندین واقعا نامردین 

اگه دوست دارین بازم مینویسم

                                                                                                                   

نوشته شده در تاريخ یک شنبه 28 اسفند 1390برچسب:احساس,دوست داشتن,عاشقانه,معشوق,رفاقت, وبلاگ حسن حاصل طلب ,مهر ومحبت, توسط حسن حاصل طلب |

 

 

 

قایقی خواهم ساخت
خواهم انداخت به آب.
دور خواهم شد از این خاک غریب
که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه عشق
قهرمانان را بیدار کند.

قایق از تور تهی
و دل از آروزی مروارید،
همچنان خواهم راند
نه به آبیها دل خواهم بست
نه به دریا ـ پریانی که سر از آب بدر می آرند
و در آن تابش تنهایی ماهی گیران
می فشانند فسون از سر گیسوهاشان

همچنان خواهم راند
همچنان خواهم خواند
«دور باید شد، دور.
مرد آن شهر، اساطیر نداشت
زن آن شهر به سرشاری یک خوشه انگور نبود
هیچ آئینه تالاری، سرخوشیها را تکرار نکرد
چاله آبی حتی، مشعلی را ننمود
دور باید شد، دور
شب سرودش را خواند،
نوبت پنجره هاست.»
همچنان خواهم راند
همچنان خواهم خواند

پشت دریاها شهری ست
که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است
بامها جای کبوترهایی است، که به فواره هوش بشری می نگرند
دست هر کودک ده ساله شهر، شاخه معرفتی است
مردم شهر به یک چینه چنان می نگرند
که به یک شعله، به یک خواب لطیف

خاک موسیقی احساس تو را می شنود
و صدای پر مرغان اساططیر می آید در باد

پشت دریا شهری ست
که درآن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند.

پشت دریاها شهری ست!
قایقی باید ساخت .

سهراب سپهری

نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 24 اسفند 1390برچسب:قایقی خواهم ساخت, سهراب سپهری,وبلاگ حسن حاصل طلب,خواهم انداخت به آب,یاد سهراب به خیر,عاشقانه , عشق, علاقه, توسط حسن حاصل طلب |